Etappe 14 - Vorden naar Zelhem

Officieel is dit etappe 1 van het tweede Pieterpad deel, maar wij tellen gewoon door!
Na een winterstop van enkele maanden was de tijd gekomen om verder te gaan met onze Pieterpad avonturen. Omdat het steeds verder rijden is naar de start- en eindpunten, wilden we 3 etappes in 1 weekend gaan wandelen. We hadden daarom een lang weekend een huisje gehuurd in Braamt, op een kilometer van het start- en eindpunt van etappe 15 en 16. Maar voor etappe 14 moesten we iets meer moeite doen; eerst met de auto naar eindpunt Zelhem, daarna met de bus naar Ruurlo en vervolgens met de trein naar startpunt Vorden. Dat werd nog even spannend, want de bus kwam in eerste instantie niet, maar uiteindelijk haalden we het allemaal net. Toevallig zaten we in dezelfde bus en trein als een ander stel dat precies hetzelfde programma volgde. Hen waren we in Vorden al snel kwijt, want ze liepen veel sneller dan wij. Verder hebben we een aantal tegenliggers gezien, maar ondanks het mooie weer was het best wel rustig op het pad.

In Vorden moesten we eerst nog de laatste kilometer van het laatste boekje lopen, wat we de laatste keer eraf gesmokkeld hadden, maar daarna konden we echt los. Na een klein stukje door Vorden zelf begon deze etappe zoals de vorigen eindigden; hoge zandgronden, beukenbossen en grote landgoederen. Kasteel Vorden, waar het Pieterpad ooit geopend is, lag net niet helemaal op de route, maar we konden wel mooie plaatjes maken.

Kasteel Vorden in de verte.

Het monument voor Toos en Bertje, de bedenksters van het Pieterpad.

Het overgrote deel van de route was onverhard, zandpaden langs bosranden en weilanden. De uitzondering hierop was het dorpje Linde, inclusief prachtige molen, waardoor ik de rest van de dag Linde met een E van Lucky Fonz III in mijn hoofd had.

Weiland met bosrand

Na nog een dorpje, Varssel, kwamen we in een het enige 'echte' bos van de etappe. Omdat de bomen nog niet echt in het blad stonden was het zelfs in het bos prachtig qua licht en rust. Tegen het eind van het bos hoorden we een vreemd gekrijs, duidelijk een of andere vogel, maar mogelijk ook een roofvogel die zijn nest wilde verdedigen. Uiteindelijk bleek het gelukkig een zwarte specht te zijn, een best zeldzame vogel met een vuurrode kuif.

Het bos, het Oude Schot

Het laatste stuk van de route ging weer door de velden, nog steeds via meanderende wegen, maar het voelde toch al 'industrieler' aan dan het noorden van Gelderland. Gelukkig waren de paden nog wel grotendeels onverhard, mede door een vriendelijke boer waarbij we recht over het erf en langs het veld mochten lopen. Op dit soort punten heb je altijd even een twijfelmoment; het kan toch niet zo zijn dat we zomaar over dit stuk eigen grond mogen lopen? Maar gelukkig zijn er boeren die het prima vinden dat het Pieterpad vol over hun land gaat, waardoor we een mooie groene tocht hadden in plaats van een recht stuk over een asfaltweg.

Vele waarschuwingen, maar wandelaars hebben vrije doorgang.

Eenmaal aangekomen in Zelhem waren we voor we het wisten weer bij de auto en aan het eind van deze eerste etappe van het tweede boekje. Officieel is de afstand 17 km, maar vanwege onze extra afstand van station naar het kasteel kwamen wij op 18. Qua snelheid zaten we op vrijwel exact 5 kilometer per uur, wat toch een stuk sneller was dan onze eerdere wandelingen. Blijkbaar heeft het dagelijkse Ommetje in coronatijd bijgedragen aan een betere wandelconditie.

Gelopen: 7-5-2021

Afstand: 18,0 km

Tijd: 3:37