Etappe 15 - Zelhem naar Braamt

Omdat we in Braamt in een huisje zaten, konden we bij de tweede etappe van het lange weekend mooi 'naar huis' lopen. Dat kwam erg goed uit, want na de zon in de ochtend zouden buien volgen. En dit was niet een etappe om helemaal voor heen en weer te gaan rijden, zoals zou blijken.
Om in Zelhem te komen konden we bij de ingang van het park op een bus stappen die ons naar station Doetinchem bracht, een van de meest troosteloze treinstations van Nederland. Daarna namen we de bus naar Zelhem, met nog twee andere Pieterpad duo's. Er stonden ook mensen klaar bij de bus naar Braamt, dus dit ging duidelijk een drukkere wandeldag worden dan de vorige etappe. Eenmaal in Zelhem bleken er nog drie duo's ongeveer rond dezelfde tijd te starten, waardoor we een groot deel van het begin van de etappe in een treintje liepen, met ongeveer 50 meter tussen elk duo. Normaal gesproken vind ik het altijd irritant als er mensen vlakbij lopen, maar bij het Pieterpad geeft het op een of andere manier een gevoel van saamhorigheid.

Na een stukje door Zelhem kwamen we al gauw weer op de onverharde wegen, die een beetje hetzelfde beeld gaven als in de vorige etappe; veel weilanden en akkers, maar niet in van die saaie rechte hokjes.

Voor ons liepen nog 4 Pieterpad stellen.

Ook vandaag kwamen we weer langs een landgoed, Kasteel Slangeburg, mooi gelegen in vrijwel het enige bos op de etappe. Het was hier wel even zoeken, want het Graafschapspad voegde zich bij het Pieterpad.

Kasteel Slangeburg, inclusief slotgracht.

Na een heel stuk langs de A18, waar we via een tunneltje onderdoor gingen, kwamen we in een klein dorpje waar een restaurantje net het terras geopend had. We hadden dit horeca punt al gespot op de kaart en maakten van de mogelijkheid gebruik om van ons eerste post-lockdown terrasje te genieten. Helaas konden we niet heel lang blijven zitten, want de voorspelde regenbuien bereikten ons al bijna, maar het was een fijne onderbreking.

Nadat het Graafschapspad ons weer verlaten had staken we de Oude IJssel over en kwamen op het laatste stuk van de route, door open velden en op asfalt wegen. Sowieso al niet de mooiste omgeving om te lopen, maar de wind kwam ook pal uit het westen en blies de regen vol in ons gezicht. Tijdens de laatste vier kilometer heb ik me meerdere keren afgevraagd wat hier ook alweer zo leuk aan was, dat Pieterpad lopen. Gelukkig kwam Braamt op een gegeven moment in zicht, waardoor we een duidelijk punt hadden om naartoe te lopen. We konden vanaf het eindpunt zo doorlopen naar ons huisje, om bij te komen met een warme kop thee.

De laatste saaie kilometers.

Ik wist dat het niet de mooiste etappe zou worden (ook zeker niet de lelijkste, trouwens), maar na de dag ervoor al gelopen te hebben en met de regen en wind werd het toch meer afzien dan gedacht. De lol gaat er op dat soort momenten wel echt vanaf, maar gelukkig komen na dit soort dagen ook weer mooie dagen, zowel qua uitzicht als qua weer.

Gelopen: 8-5-2021

Afstand: 17,6 km

Tijd: 3:34