Pieterpad etappe 5 - Rolde naar Schoonloo

Tijd voor etappe 5! Rolde, Schoonloo en straks Sleen liggen heerlijk op dezelfde buslijn, dus we konden met de auto naar Schoonloo rijden, daar parkeren bij Cafe Hegeman (het middelpunt van het dorp en niet geheel verrassend ook het eindpunt van deze etappe) en met de bus naar Schoonloo voor het beginpunt. Bij de bushalte stonden twee Achterhoekers die hetzelfde plan hadden, en in de bus kwamen we nog twee oudere dames tegen die zich erg zorgen maakten of ze de bushalte nog wel zouden herkennen. Uiteindelijk kwam alles goed, en gezessen liepen we in optocht richting het daadwerkelijke Pieterpad, waar we al snel uiteen gingen op snelheid; de Achterhoekers voorop, dan wij en daarna de dames.

De hunebedden bij Rolde.

 Het eerste deel van de etappe, na de hunebedden, was een rechte lijn over de voormalige spoorlijn Assen - Stadskanaal. Hier en daar lag de rails nog zichtbaar tussen de weg. Na een flink eind pal oost gelopen te hebben boog de route af naar het zuiden. Hier kwamen we op een slingerend zandpad tussen weilanden, met hier en daar houten 'opstapjes' om over het schrikdraad te komen. Ook was er een diepje (het Anderense Diep) die we via een voorde over konden steken. Helaas zagen we de voorde pas nadat we er al omheen waren gelopen. De koeien die er vlakbij stonden hebben het vast vaker zien gebeuren.

Koeien in de velden.

 Na dit mooie slingerende stuk door de weilanden, wat veel langer duurde dan ik met had voorgesteld op basis van het boekje, kwamen we in de Staatsbossen. Deze zijn in het begin van de vorige eeuw allemaal aangeplant door de kansarmen van die tijd, en ik verwachtte dan ook eindeloze rijen dennen door droog zandland te zien gaan. Maar dat viel behoorlijk mee! De bomenrijen zijn inmiddels iets natuurlijker, met hier en daar ondergroei en gevallen bomen. En gelukkig waren er her en der open plekken, niet vanwege een heideveld of ven maar omdat er aardappelen of suikerbieten verbouwd worden. Niet heel natuurlijk, maar het brak het beeld van het bos wel op.

Niet heel eentonig bos.

Agrarische onderbreking.

Het was een flink warme dag, dus op zich was al dat lopen in de schaduw niet eens zo heel erg. Na een kilometer of 12 kregen we toch wel echt honger, maar we hadden de hele weg hooguit twee bankjes gezien. Aan het einde van het bos zou een hoefijzervormig stuk heide komen, met een ven, daar verwachtten we toch zeker bankjes. Maar helaas, zelfs daar was geen bankje te bekennen, dus uiteindelijk hebben we onze lunch op een omgevallen boomstam opgegeten. In de kilometer daarna kwamen we (natuurlijk!) drie verschillende bankjes tegen...

Heide en ven zonder bankjes.

Aan het einde van het bos kwamen we bij het stuk dat het boekje 'even doorbijten' noemde; alleen maar aardappelvelden, suikerbieten, en vakantieparken, zo ver het oog reikt. Dit is inderdaad een stukje om snel door te lopen en nog sneller weer te vergeten. Vlak voor Schoonloo kwam er gelukkig nog een klein bosje, waardoor we de route wel enigszins natuurlijk (en op een zandpad) konden afsluiten.

Op het terras aan het eind van de route kwamen we de Achterhoekers weer tegen, die ruim voor ons gearriveerd waren en alweer opstonden om te gingen. We vroegen wat ze ervan vonden; 'Rustig', was een van de eerste woorden die ze zeiden. En dat kon ik alleen maar beamen. Qua natuur was etappe 4 vast 'officieel' mooier; die omvat twee 'echte' natuurgebieden en allerlei wandelroutes. Maar het gebrek daaraan maakte deze etappe stiekem leuker; er was hier vrijwel helemaal niemand. Op een handjevol mede Pieterpadders en iets meer fietsers na hebben we de hele vier uur vrijwel niemand gezien. En ook geen andere tekenen van beschaving; geen auto's, geen huizen, geen boerderijen (los van de eindeloze aardappelvelden). Sommige stukken van de route waren flink overgroeid en worden duidelijk alleen voor het Pieterpad gebruikt; dan heb je echt het gevoel dat je van de gebaande paden af bent en een uniek stukje van Nederland ziet.

Gelopen: 18-7-2020
Afstand: 18,3 km
Tijd: 4:02